Van boven

Natmaken, wassen, afnemen en laten opdrogen. In het hoofd van de glazenwasser hangt een shagje. Met een absolute controle over alle bewegingen doen de armen het werk, de benen bewegen mee, alles in cadans ten behoeve van het evenwicht.

Het zwoele zomerwindje maakt het werken op een hoogte van 12 meter tot een feest. Een mooi uitzicht naar alle kanten. Een sirene wordt hoorbaar en komt naderbij. Als het blauwe zwaailicht in beeld komt wordt het werk stilgelegd, het ritmische zwiepen van de lange ladder wordt minder en dooft uit.

De ambulance komt in zicht en rijdt de straat in waar de ramen worden gelapt. De man op de ladder schrikt en begint direct aan de afdaling. De collega even verderop doet het zelfde, helemaal synchroon huppen de twee mannen richting het trottoir. De gele ziekenauto wringt zich tussen de geparkeerde auto’s door en tikt even de lange ladder aan waardoor de man met het shagje uit balans raakt en hij de nog halfvolle emmer met water uit zijn hand laat schieten. De emmer zoeft naar beneden en ploft op het dak van de ambulance. Met een korte hoge gil stopt het sirenegeluid. Kennelijk is er iets beschadigd, ook het blauwe zwaailicht dooft. De twee ambulancebroeders springen uit de auto en staren naar boven, waar een man als een slingeraap aan de ladder bungelt, in een toestand van trance lijkt het wel. Hiervoor waren ze niet gekomen……………

De zomer heeft plaats gemaakt voor de winter. Het laatste half jaar is omgevlogen ook al kon er nog nauwelijks gevlogen worden. De koeien staan nog op stal en in het hoofd van de dertiger hebben knagende gedachten plaats gemaakt voor het echte denkwerk. Ze heeft de koe bij de horens gevat, plannen gemaakt en een vakantie geboekt. In de verte klinkt nog wat gemorrel, vlakbij wordt een kraan open gedraaid, deze loopt even en wordt dichtgezet. De dagelijkse routines, de dingen die sowieso moeten gebeuren. Een krantenbericht meldt een recordaantal van 57.549 coronagevallen geregistreerd door RIVM, met daaronder de tekst: ‘Ook zijn ongeveer 30.000 gevallen nog niet geregistreerd.’ Opgeteld samen zo’n kleine 100.000 gevallen. Het kabbelt voort en het leven wordt geleefd en geschiedenis wordt geschreven. Een nieuw COVID-record, wanneer zal dit verbroken worden?

Haar motto “Denk Na & Ga!” is afgeleid van het “Stop & Go”-veiligheidsdenken. Na bijna twee jaar thuiswerken heeft ze het grote roze spaarvarken tot de gleuf toe weten te vullen met briefjes van 10, 20 en 50 en handenvol muntgeld. Ruim voldoende voor een exclusieve korte bootreis met ‘The Bounty’, een houten schoener van bijna 100 jaar oud en 36 meter lente.

Met veel plezier en energie is de buitenlandvakantie werkelijkheid geworden. In rap tempo komt het nieuwe land in zicht, de champagnekurk knalt, een lachende meeuw vliegt mee en laat een flinke witte klodder vallen. Goed gemikt! In combinatie met het zuidwesten windje is er plotseling een mooie witte vlek zichtbaar op de bruine buik van de blonde vrouw die op het voordek ligt te bakken. Ze lag te slapen en werd door het ‘cadeautje van boven’ zachtjes gewekt uit haar middagdutje in de zon. Boven haar staat het grote witte zeildoek van de enorme kluiver strak gespannen in de wind. De gebruinde linker hand, met aan alle vingers bloedrode lange nagels, strijkt in een automatische reflex over de plek waar de vreemde sensatie vandaan komt. Het voelt glad aan en de hand trekt zich direct terug. Met een gilletje richt de vrouw zich op en ziet de natte vlek op haar buik, haar vingers zitten onder de witte drek. Geen toeval dus, zo dicht bij de boegspriet! Vandaar die waarschuwing van de schipper vanmorgen………….

Op drie hoog gaat het raam open. De vrouw die een maand ervoor nog lag te zonnen op het zeilschip in de buurt van de Canarische eilanden steekt haar bruine hoofd naar buiten. Het gebruikelijke ‘eerste maandag van de maand’ luchtalarm is gaan loeien. Met een volledig open venster is het geluid van de sirenes die op het dak van het huizenblok staan extra indringend. Gewoonlijk houdt ze haar ramen gesloten op de momenten dat er getest wordt, maar vandaag is het anders. Het is een bijzondere en extra vreemde gewaarwording, speciaal vandaag vanwege de ‘Samen in actie voor Oekraïne - Geef nu - Giro 555’.

Haar Tv staat al de hele ochtend aan en nu klinkt het gehuil die haar gedachten doen afdwalen naar het oorlogsgeweld 2000 km verderop, een afstandje van slechts drie uur vliegen.

De gebruikelijke test van alle 4.278 sirenes in Nederland om 12:00 uur heeft vandaag een aparte lading. Op het grasperk beneden bij de school loopt haar buurman met zijn hond. Een hartelijke vent die met zijn vrouw het altijd over “haar van boven” heeft, als ze haar bedoelen omdat ze er nog maar kort woont, weinig buiten komt vanwege de drukke baan en al het corona-gedoe. De man is glazenwasser, en hij heeft deze week een paar dagen vrij genomen. Niet vanwege onwerkbaar weer maar om het nieuws beter te kunnen volgen want het gaat met de dag slechter in het land waar zijn schoonfamilie woont.

De winterzon schijnt, er staat wind en de buitentemperatuur is 6°C. Haar donkere winterjas trekt warmte aan maar toch gaat er een vreemde rilling door haar heen. Een tweetal meeuwen vliegt vlak langs haar open raam, ze krijgen geen brood vandaag. Oorlog in Oekraïne, dag 12, het nieuws meldt: “Geen vertrouwen in evacuaties”!