Alibi

De site van recherchebureau Alibi ziet er strak en netjes uit. Het moet degelijk overkomen want de jonge rechercheurs hebben het zichzelf met deze naamkeuze moeilijk gemaakt. Het dynamische particuliere bureau is werkzaam in heel de regio Amsterdam en omstreken. Op de homepage staat met grote letters: “Werkt binnen de kaders van de Nederlandse wet”. Gelukkig zijn er in Nederland heel veel wetten.

   Professionele detectives zijn van huis uit altijd al goed op de hoogte van Goedkeurings- en Wijzigingswetten. Bureau Alibi weet zich hier perfect aan te houden, dat hebben ze tot nu toe bewezen. Het bureau is erkend en wordt ook herkend door de zoekmachines. Gelukkig maar want het compleet maken van rechtsgeldig bewijs op discrete en betrouwbare wijze wil nog wel eens lastig zijn. Dan moet je kunnen terugvallen op internet en ‘the most smart Search engines’. Dit is de formulering die de jongste detective Joan altijd gebruikt als ze een potentiële klant aan de balie heeft die nog net effe wat meer overtuigd moet worden. Zij weet het altijd vakkundig op te lossen en anders gooit ze haar charmes in de strijd. Gewoonlijk is dit laatste haar redmiddel.

   Aan milieubewuste clientèle (van toepassing op het overgrote deel van de burgerbevolking) wordt altijd het CO2-alibi onder de aandacht gebracht. Bureau Alibi is in dit werkgebied uiteraard hyperactief en er zijn ruimschoots voorbeelden van te vinden in diverse parken en grote begraafplaatsen in Amsterdam (en omstreken). Met trots wordt er altijd bij verteld dat het hier gaat om kleinschalige bosschages die gegarandeerd 99 jaar blijven bestaan. Om dergelijke alibi’s te bewijzen moet je sterk in je schoenen staan en met nauwgezette uiteenzettingen kunnen komen over bijvoorbeeld het CO2-gebruik of over de hoeveelheden bladafval die dergelijke kleine oerbossen produceren. De twee vrouwelijke detectives van bureau A. te Amsterdam hebben dan ook het afgelopen jaar hun bladblazerscertificaat op respectievelijk level C en D gehaald, voor benzinemotoren boven de 80cc. Gezien het feit dat de gemiddelde slaagkans voor dergelijke praktijkopleidingen heel laag is, mag het jonge detectivebureau dan ook apetrots zijn dat de bedoelde papieren nog dit jaar aan hun werden uitgereikt. Als overtuigend bewijs hangen de getuigschriften ingelijst op een prominente plaats op de grote witte muur van de ontvangstruimte. Door de bijzondere verlichting, valt het de bezoeker direct op en is het niet verwonderlijk dat de meeste gesprekken gaan over het CO2-alibi.

   Op een lage tafel naast de 12 meter lange balie, in de vorm van een kapla-constructie, staat een bijna twee meter hoge toren. Met de bouw ervan zijn de twee recherchedames bijna twee volle dagen bezig geweest. Het is een wonder dat je van een dienstencatalogus, met het pakkende opschrift “Zijn alibi’s te bewijzen?”, zo’n publiekstrekker kunt maken. Mede door de slogan “Een nieuw alibi door in te springen” (een variant op Ali Nea), heeft het bureau de afgelopen maanden de voorpagina’s van alle kranten gehaald. Het is een misvatting dat door niet aanwezig te zijn bij een misdrijf de verdachtmaking kan worden afgewenteld. Door in interviews met dagbladen aan te geven dat bewijs van onschuld altijd elders gezocht moet worden, is er rond het eerdergenoemde Amsterdamse detectivebureau een hype ontstaan.

   De klap op de vuurpijl, en dat net op het legale moment de dag voor Nieuwjaar, was het gevalletje internetdiefstal. De hele week hadden ze de zaak ‘gewoon’ dichtgedaan. Het bekende bordje “wegens omstandigheden gesloten” hing op de deur. Het was begonnen met een klantvraag, die op vrijdagmiddag de week ervoor, nog heel laat binnen kwam met een e-mailtje. De afzender bleek een onduidelijk hotmailadres te zijn. De gebruikelijke ‘tracing’ naar de rechtmatige eigenaar van het adres was direct vastgelopen. In het belang van de zaak was na spoedberaad de kogel door de kerk gegaan. Eindelijk had schietgrage Daisy weer eens een passend alibi gevonden om het oude dienstpistool te kunnen trekken toen ze met hun knalgele Smartje dubbel geparkeerd voor de Nicolaaskerk stonden.

   Die namiddag moeten ze de kleine vierwieler aan de kant zetten om de hightech boordcomputer verder te kunnen uitlezen op de eerste zoekresultaten. Het googelen was begonnen en had meteen ‘hits’ opgeleverd. Een opmerkelijke krent hadden ze direct uit de pap gepikt. Donkere detective Joan spraak altijd over “haar pap” met gebakken alikruiken en een beetje zout. Van krenten in haar eten werd ze giftig en menig omstander had het al eens moeten bezuren met een directe hoek of een venijnige atemi net boven de knie. Meestal was ze ‘het’ dan kwijt, een kwestie van iets te scheefgetrokken onderkleding............

   Dit keer leek het een onbenullige internet-sale. Te koop: alibi (exclusief verzendkosten). Er moest kennelijk geboden worden want de prijs ontbrak. Het hotmailadres was dezelfde en dat was op zijn minst verdacht. De vraag die bij beide detectives direct naar boven kwam was: hoe kon nu iemand die verdacht werd op het ogenblik dat het strafbaar feit moet zijn begaan, tevens het bewijs te koop aanbieden op een www-adres? Een op zich allerminst curieuze zaak. Ter overdenking van deze eerste steekhoudende argumentering zette de grommende Smart (met geblokte 'neppa' taxiband) zich langzaam in beweging richting de bekende snackbar voor een patatje oorlog met een colaatje. Even niets uitsluiten, het kon net zo goed een vals alibi zijn, toch ………?